22 augustus 2004
WOEHA! Mijn eerste solovlucht, eindelijk!
Ff het apparaat buiten parkeren
Het begon 's ochtends met niet al te fijn weer, een boel (cross)wind, buien en slecht zicht. Mooi weer dus om crosswindlanden te oefenen. Met wat hulp zet ik het ding netjes op de baan terwijl we regelmatig dwars door buien vliegen, een beetje turbulent is het dus ook. Op een gegeven moment zijn de buien weg en trekt het open, het zicht is prima, de wind draait van zuid via noordwest naar west en neemt af. Ook de windvlagen zijn verdwenen. Na een uurtje landen we weer en krijg ik de opdracht om even het vliegtuig vol te tanken, vrij logisch want hij meer dan half leeg. Nietsvermoedend stap ik weer in. 'Start maar weer op, we gaan nog een rondje, moet je kijken hoe makkelijk het ding te landen is met volle tanks...' zegt Albert de instructeur. Enigszins verbaasd taxi ik weer naar baan 27 en geef gas. Het vliegtuig roteert inderdaad makkelijker, je moet er meer gas op houden om dezelfde snelheid aan te houden en zo zijn er nog wat kleine verschillen. Nu de landing. Ik maak de beste landing ooit door mij gemaakt. In mijn enthousiasme wil ik het gas er weer op doen voor de go-around maar Albert drukt het dicht, we laten het vliegtuig uitrollen tot het eind van de baan en hij zegt: 'Rij maar naar de havendienst en zet mij daar af, dan mag je het alleen proberen' Ik: 'ehhhhhhhhh, OK'. Bij de havendienst aangekomen nog wat instructies gekregen en daar ging ik dan. Stukje taxiën, de before-takeoff-checklist, runway items en daar gaat ie dan. Rustig roteer ik bij 55 knopen en stijg met flink rechts-voeten naar het eerste draaipunt. Voor de eerste keer kijk ik naar rechts, shit! er zit niemand!! Tijd voor een 15 graden linker klimmende bocht om op 717 voet af te levelen. Gas op 1800 toeren en ik kijk naar rechts, in de verte komt er een buitje aan. Tijd om bij de kassen naar links te draaien, downwind. In de bocht al kijken voor inkomend verkeer en zodra ik weer rechtuit vlieg alle checks doen en een radio-oproep (Papa Echo Oscar, downwind runway 27) Inkomend verkeer is door het ontbreken van de instructeur veel beter te zien, gelukkig komt er niemand aan. Voor het industrieterrein begin ik een klein beetje zenuwachtig te worden, nu MOET er geland worden! Linkerbocht naar base, boven de spoorlijn 1300 toeren en flaps 20 en dalen naar het volgende draaipunt. Aangezien de wind danig is afgenomen draai ik iets te laat in, corrigeer het direct en zet er flaps 30 in. Supergeconcentreerd naar de baandrempel vliegen, afvangen, zachtjes doortrekken en SKRIEK, hij staat. Met een beetje mazzel haal ik de intersectie bij het restaurant nog wel. Het neuswiel begint echter tegen te sputteren (shimmy) dus ik laat hem lekker uitlopen tot het eind, after landing checks en terugtaxiëen naar de school. Ik word via de radio gefeliciteerd voor de mooie landing en uiteindelijk parkeer ik de GEO in het gras.
Dankzij Remco en Karin die toevallig mee waren is een en ander op foto en film gezet waarvoor mijn dank!
De rest van de dag heb ik met een vette grijns op mijn gezicht rondgelopen....
En nu snel weer gaan leren want morgen wordt er weer gevlogen: noodlandingen in het laagvlieggebied bij Zutphen, zet de koeien op stal!
Op short final
Afvangen, blijft lastig maar gaat steeds beter
De laatste meters...
Ff het apparaat buiten parkeren
Het begon 's ochtends met niet al te fijn weer, een boel (cross)wind, buien en slecht zicht. Mooi weer dus om crosswindlanden te oefenen. Met wat hulp zet ik het ding netjes op de baan terwijl we regelmatig dwars door buien vliegen, een beetje turbulent is het dus ook. Op een gegeven moment zijn de buien weg en trekt het open, het zicht is prima, de wind draait van zuid via noordwest naar west en neemt af. Ook de windvlagen zijn verdwenen. Na een uurtje landen we weer en krijg ik de opdracht om even het vliegtuig vol te tanken, vrij logisch want hij meer dan half leeg. Nietsvermoedend stap ik weer in. 'Start maar weer op, we gaan nog een rondje, moet je kijken hoe makkelijk het ding te landen is met volle tanks...' zegt Albert de instructeur. Enigszins verbaasd taxi ik weer naar baan 27 en geef gas. Het vliegtuig roteert inderdaad makkelijker, je moet er meer gas op houden om dezelfde snelheid aan te houden en zo zijn er nog wat kleine verschillen. Nu de landing. Ik maak de beste landing ooit door mij gemaakt. In mijn enthousiasme wil ik het gas er weer op doen voor de go-around maar Albert drukt het dicht, we laten het vliegtuig uitrollen tot het eind van de baan en hij zegt: 'Rij maar naar de havendienst en zet mij daar af, dan mag je het alleen proberen' Ik: 'ehhhhhhhhh, OK'. Bij de havendienst aangekomen nog wat instructies gekregen en daar ging ik dan. Stukje taxiën, de before-takeoff-checklist, runway items en daar gaat ie dan. Rustig roteer ik bij 55 knopen en stijg met flink rechts-voeten naar het eerste draaipunt. Voor de eerste keer kijk ik naar rechts, shit! er zit niemand!! Tijd voor een 15 graden linker klimmende bocht om op 717 voet af te levelen. Gas op 1800 toeren en ik kijk naar rechts, in de verte komt er een buitje aan. Tijd om bij de kassen naar links te draaien, downwind. In de bocht al kijken voor inkomend verkeer en zodra ik weer rechtuit vlieg alle checks doen en een radio-oproep (Papa Echo Oscar, downwind runway 27) Inkomend verkeer is door het ontbreken van de instructeur veel beter te zien, gelukkig komt er niemand aan. Voor het industrieterrein begin ik een klein beetje zenuwachtig te worden, nu MOET er geland worden! Linkerbocht naar base, boven de spoorlijn 1300 toeren en flaps 20 en dalen naar het volgende draaipunt. Aangezien de wind danig is afgenomen draai ik iets te laat in, corrigeer het direct en zet er flaps 30 in. Supergeconcentreerd naar de baandrempel vliegen, afvangen, zachtjes doortrekken en SKRIEK, hij staat. Met een beetje mazzel haal ik de intersectie bij het restaurant nog wel. Het neuswiel begint echter tegen te sputteren (shimmy) dus ik laat hem lekker uitlopen tot het eind, after landing checks en terugtaxiëen naar de school. Ik word via de radio gefeliciteerd voor de mooie landing en uiteindelijk parkeer ik de GEO in het gras.
Dankzij Remco en Karin die toevallig mee waren is een en ander op foto en film gezet waarvoor mijn dank!
De rest van de dag heb ik met een vette grijns op mijn gezicht rondgelopen....
En nu snel weer gaan leren want morgen wordt er weer gevlogen: noodlandingen in het laagvlieggebied bij Zutphen, zet de koeien op stal!
Op short final
Afvangen, blijft lastig maar gaat steeds beter
De laatste meters...
Comments:
Een reactie posten
