31 juli 2004
Herkansing vandaag. De mislukte test van vorige week nog een keer gedaan. Het was nog steeds lastig vond ik maar i.p.v. 68% score op emergencies haalde ik nu 100%. Ik weet volgende week of ik geslaagd ben omdat er een raar antwoord tussenzat, het wordt even nagekeken.
Na een verder relaxed ochtentje was het weer tijd om te gaan circuitvliegen.
Landing #1: Flaps 30. ik stond te kijken van mezelf, zo goed als die ging, netjes afgevangen en op de centerline op de blokken, zo mogen er meer komen.
Landing #2: Glijlanding 1000 voet. Ook deze gaat goed en voor de eerste intersectie 'staat' de kist. Gas erop en nog een rondje.
Landing #3: Flapless landing. Ook deze keer voor de eerste intersectie op de grond, ondanks de vrij hoge snelheid op final
Landing #4: Glijlanding 700 voet. Ik snij het circuit af om een of andere reden. Kom wel netjes op de baan.
Landing #5: Nu wordt het leuk voor de mensen op het terras. Met een vette klap land ik op mijn neuswiel, gooi de flaps omhoog, stuiter omhoog en omdat de flaps nu ingetrokken zijn klap ik nog harder op de baan met nog een extra stuiter erbij. NIET GOED!
De volgende landingen zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Ik denk dat het komt omdat ik tijdens het afvangen niet naar het eind van de baan kijk maar naar de grond. In ieder geval, de toeschouwers op het terras moeten een leuke middag gehad hebben met al het spektakel maar er kwam geen goede landing meer uit.
Dingen die vorige niet goed gingen zoals het vergeten van de checklist bij een motorstoring, de glijlandingen en nog wat andere dingen gingen nu wel goed.
Als ik het niveau van het eerste half uur volgende week kan volhouden dan wordt het waarschijnlijk de dag van de eerste solo-vlucht. Nu is dat dus niet doorgegaan en gelukkig maar. De laatste landingen waren niet echt goed voor het zelfvertrouwen maar ik ga maar eens proberen te reconstrueren wat er nu allemaal misging en wat eraan te doen. Wel leerzaam overigens en zo zie je maar, landen is moeilijker dan je denkt, zelfs met vrijwel ideale omstandigheden.
Nog een paar foto-tjes voor de liefhebbers:
De PH-SIG, een Cessna 182 Skylane met 230 pk 6 cilinder, schiet lekker op.
De cockpit van de PH-SIG, let op de extra (blauwe) pook voor de verstelbare propellor:
Dit kleine apparaat is een Tecnam P92E, het engste vliegtuig waar ik ooit mee gevlogen heb. Ik had voortdurend het gevoel eruit te vallen omdat het ding echt klein is en je het idee hebt dat elk moment de deur open kan spatten en dat je dan ondersteboven in je riemen onder de kist bungelt. Je kan er wel extreem langzaam mee landen, stallspeed is 35 knopen o.i.d.
Als je echt niet langer in het vliegtuig wil zitten moet je deze nemen, d.m.v. een grote deur stappen er per vlucht 14 para's uit. Het vliegtuig is overigens eerder aan de grond dan de para's!~
Ook stond er vandaag een Citation X bij het tankeiland. Ik had nog nooit een jet gezien op Teuge. Mooi apparaat! Het is trouwens niet degene die op airliners.net staat, wel hetzelfde type. Bij de start was hij toch na zo'n 450 meter los, verwacht je niet van zo'n jet.
Citation X
Na een verder relaxed ochtentje was het weer tijd om te gaan circuitvliegen.
Landing #1: Flaps 30. ik stond te kijken van mezelf, zo goed als die ging, netjes afgevangen en op de centerline op de blokken, zo mogen er meer komen.
Landing #2: Glijlanding 1000 voet. Ook deze gaat goed en voor de eerste intersectie 'staat' de kist. Gas erop en nog een rondje.
Landing #3: Flapless landing. Ook deze keer voor de eerste intersectie op de grond, ondanks de vrij hoge snelheid op final
Landing #4: Glijlanding 700 voet. Ik snij het circuit af om een of andere reden. Kom wel netjes op de baan.
Landing #5: Nu wordt het leuk voor de mensen op het terras. Met een vette klap land ik op mijn neuswiel, gooi de flaps omhoog, stuiter omhoog en omdat de flaps nu ingetrokken zijn klap ik nog harder op de baan met nog een extra stuiter erbij. NIET GOED!
De volgende landingen zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Ik denk dat het komt omdat ik tijdens het afvangen niet naar het eind van de baan kijk maar naar de grond. In ieder geval, de toeschouwers op het terras moeten een leuke middag gehad hebben met al het spektakel maar er kwam geen goede landing meer uit.
Dingen die vorige niet goed gingen zoals het vergeten van de checklist bij een motorstoring, de glijlandingen en nog wat andere dingen gingen nu wel goed.
Als ik het niveau van het eerste half uur volgende week kan volhouden dan wordt het waarschijnlijk de dag van de eerste solo-vlucht. Nu is dat dus niet doorgegaan en gelukkig maar. De laatste landingen waren niet echt goed voor het zelfvertrouwen maar ik ga maar eens proberen te reconstrueren wat er nu allemaal misging en wat eraan te doen. Wel leerzaam overigens en zo zie je maar, landen is moeilijker dan je denkt, zelfs met vrijwel ideale omstandigheden.
Nog een paar foto-tjes voor de liefhebbers:
De PH-SIG, een Cessna 182 Skylane met 230 pk 6 cilinder, schiet lekker op.
De cockpit van de PH-SIG, let op de extra (blauwe) pook voor de verstelbare propellor:
Dit kleine apparaat is een Tecnam P92E, het engste vliegtuig waar ik ooit mee gevlogen heb. Ik had voortdurend het gevoel eruit te vallen omdat het ding echt klein is en je het idee hebt dat elk moment de deur open kan spatten en dat je dan ondersteboven in je riemen onder de kist bungelt. Je kan er wel extreem langzaam mee landen, stallspeed is 35 knopen o.i.d.
Als je echt niet langer in het vliegtuig wil zitten moet je deze nemen, d.m.v. een grote deur stappen er per vlucht 14 para's uit. Het vliegtuig is overigens eerder aan de grond dan de para's!~
Ook stond er vandaag een Citation X bij het tankeiland. Ik had nog nooit een jet gezien op Teuge. Mooi apparaat! Het is trouwens niet degene die op airliners.net staat, wel hetzelfde type. Bij de start was hij toch na zo'n 450 meter los, verwacht je niet van zo'n jet.
Citation X
Comments:
Een reactie posten
