25 juli 2004
Afgelopen zaterdag werd een spannende dag. Ik moest mijn pre-solocheck doen. Dit is een controle of je theoretisch 'klaar' bent voor je eerste solovlucht en bestaat uit 3 vakken met elk 15 vragen. De vakken die aan bod komen zijn Airlaw, Algemene kennis luchtvaartuigen en Emergencies. Totaal dien je minimaal 75% te scoren. Wat lastig was was dat het examen afgestemd was op het vliegen in een C150/152 terwijl ik in een C172 vlieg. Aangezien ik de bij dat vliegtuig horende snelheden niet ken heb ik toch 1 vraag gemist. Verder zaten er veel vragen in over airspaceklassificaties (welke soorten airspace zijn er in Nederland, wat zijn de vereisten voor klasse B airspace, etc...) Dit bleek er nog niet goed in te zitten. (ik had er ook nog niet goed naar gekeken) Score : 73% totaal, dus 2 te weinig, balen maar volgende week beter hoop ik!
Dan maar een stukje vliegen. Wederom landingen (ik kan het circuit wel dromen ondertussen). Wegens het mooie weer was het behoorlijk druk, bij elke landing zat er minimaal 1 voor ons, om van de zwevers en parachutisten maar niet te spreken.... Goed opletten dus. Na twee normale landingen, die echt lekker gingen, volgden 5 glijlandingen (van 700 en 1000 voet). Dit blijft toch moeilijk, het vliegtuig zweeft beter dan je in eerste instantie denkt. Bovendien was er soms zeer veel thermiek zodat de kist bijna niet naar beneden te krijgen was. De laatste twee glijlandingen gingen aardig, maar nog niet super. Wat ook weer aan de orde kwam was de Engine Failure After TakeOff. Blijft lastig om een checklist volledig onverwacht op de dreunen. Verder pikte de motor hierna niet goed op en dan hoop je maar dat het ding weer een beetje snel op toeren komt... Als laatste een flapless landing. Hier kwam ik te hoog uit (landen op de helft van de baan, is kritisch bij 700 meter dus go-around), nog een keer dan maar, nu ging het wel goed en ik 'vloog het vliegtuig tegen de baan'. D.w.z. dat je nauwelijks afvangt en het ding met een beheerste 'dreun', bij voorkeur zonder stuiter, op de baan 'zet'. Beetje bijremmen en snel het raam open was het was ondertussen om te stikken binnen.
De vlucht ging verder goed, volgende week meer van hetzelfde maar dan zonder aanwijzingen. Als dat goed gaat: solo-vliegen!!! ARGGGHHHHHH, het zweet staat nu al in mijn handen!
De Seminole werd ook maar weer eens buiten gezet voor een vluchtje (kost een boel centen om zo'n ding te vliegen)
Dan maar een stukje vliegen. Wederom landingen (ik kan het circuit wel dromen ondertussen). Wegens het mooie weer was het behoorlijk druk, bij elke landing zat er minimaal 1 voor ons, om van de zwevers en parachutisten maar niet te spreken.... Goed opletten dus. Na twee normale landingen, die echt lekker gingen, volgden 5 glijlandingen (van 700 en 1000 voet). Dit blijft toch moeilijk, het vliegtuig zweeft beter dan je in eerste instantie denkt. Bovendien was er soms zeer veel thermiek zodat de kist bijna niet naar beneden te krijgen was. De laatste twee glijlandingen gingen aardig, maar nog niet super. Wat ook weer aan de orde kwam was de Engine Failure After TakeOff. Blijft lastig om een checklist volledig onverwacht op de dreunen. Verder pikte de motor hierna niet goed op en dan hoop je maar dat het ding weer een beetje snel op toeren komt... Als laatste een flapless landing. Hier kwam ik te hoog uit (landen op de helft van de baan, is kritisch bij 700 meter dus go-around), nog een keer dan maar, nu ging het wel goed en ik 'vloog het vliegtuig tegen de baan'. D.w.z. dat je nauwelijks afvangt en het ding met een beheerste 'dreun', bij voorkeur zonder stuiter, op de baan 'zet'. Beetje bijremmen en snel het raam open was het was ondertussen om te stikken binnen.
De vlucht ging verder goed, volgende week meer van hetzelfde maar dan zonder aanwijzingen. Als dat goed gaat: solo-vliegen!!! ARGGGHHHHHH, het zweet staat nu al in mijn handen!
De Seminole werd ook maar weer eens buiten gezet voor een vluchtje (kost een boel centen om zo'n ding te vliegen)
Comments:
Een reactie posten
