Rob's PPL-opleiding op Teuge

Het is zaterdag 27 maart. Om 2 uur wordt ik verwacht bij vliegschool Rob van den Sigtenhorst op Teuge voor mijn eerste vliegles. Na jaren dromen is het eindelijk zo ver. Als ik 's ochtends wakker word zie ik blauwe lucht en hoor vliegtuigen overkomen, dat belooft wat! Na een wat onrustige ochtend spring ik om 1 uur in de auto om vervolgens veel te hard naar Teuge te rijden, toch een beetje zenuwachtig misschien? Bij binnenkomst wordt ik welkom geheten door Simon, mijn instructeur. Na een kop koffie gaan we meteen beginnen met de theorie en wordt mij gevraagd waarom een vliegtuig eigenlijk vliegt. Na wat stotteren komt eruit dat er bovenop de vleugel een lagere druk heerst dan onder de vleugel en dat we hierdoor omhoog gezogen worden als we snel genoeg gaan. Vervolgens tekent Simon op het bord wat er nu echt gebeurt en dat blijkt toch wat ingewikkelder te liggen! Gelukkig is het allemaal niet zo moeilijk en wordt het duidelijk uitgelegd. Na zo'n anderhalf uur krachten tekenen, de wet van Bernouilli, besturingsorganen en allerlei andere onderwerpen wordt het tijd om naar buiten te gaan, de kist (de PH-TGA, een Cessna 152 ) is net binnengekomen. In het logboek zien we dat er nog zo'n 60 liter in de tank zit, meer dan voldoende voor een uurtje vliegen.
Nadat uitgebreid de buitenkant is geinspecteerd wordt het tijd om plaats te nemen op de linkerstoel. Dat valt even niet mee, ik ben niet een van de kleinsten en met veel moeite lukt het me om erin te komen. Vervolgens de nodige uitleg over de cockpit, de locatie van de instrumenten etc. wordt het tijd om de gordels om te doen, deuren dicht en beginnen we met de checks. Alles blijkt in orde en de motor wordt gestart. Klein stukje taxien naar baan 27, nog wat checks en gaan met die banaan. Simon stuurt de kist in een flauwe rechterbocht richting de 3000 voet. Nu ben ik aan de beurt!
Eerst het voetenstuur uitproberen, lekker slippen van links naar rechts, een beetje gevoel krijgen wat het doet. Vervolgens rollen. Duidelijk wordt dat rollen en voetenstuur bij elkaar horen, hou de bal in het midden. Ook bij rechtuit-vliegen blijkt dat ik iets links voetenstuur moet geven om netjes rechtdoor te gaan. Ondertussen heb ik zowat een rechterbocht van 360 graden gemaakt omdat van navigeren nog niet echt veel terecht komt. Ik ben met van alles bezig, behalve met naar buiten kijken. Verder wordt er ingehamerd wat de juiste neusstand van het vliegtuig is en dit plaatje moet ik in mijn hoofd opslaan, dat maakt het vliegen veel makkelijker omdat je niet zoveel op de instrumenten hoeft te kijken.
Toen werd het tijd om lekker langzaam te gaan vliegen. Snelheid terug naar zo'n 60-65 knopen. Uit het voorraam is alleen nog lucht te zien, we liggen dus behoorlijk achterover. Vervolgens een standje flaps erbij en wat extra gas. De neus komt al wat naar beneden terwijl we even snel gaan. 20 graden flaps en de aarde is weer in beeld, toch gaan we nog steeds 60 knopen. Nu gaat het gas er weer vol op en worden de flaps ingestrokken. De Cessna gaat vlot een paar meter naar beneden vanwege de verminderde draagkracht maar herstelt snel. Nu is het tijd voor wat transities. Stukje stijgen, horizontaal vliegen, stukje dalen, horizontaal vliegen. De volgorde van handelingen laat nog wat te wensen over (als ik gas moet geven trek ik aan de pook waardoor het gas er juist af gaat) maar het gevoel is er. Ook gaat het rechtuit vliegen steeds beter. Gewoon naar een opvallend punt in de verte kijken en daarheen vliegen. Ook heb ik steeds meer tijd om naar buiten te kijken en begin ik een beetje bekend te raken met de omgeving. (rondje Apeldoorn, Zwolle Lochem). Op de terugweg komen we vanuit Zwolle over Deventer en volgen de A1, een schitterende zonsondergang tegemoet. Ondertussen zakken we van 2500 voet naar 700 voet. Ter hoogte van Teuge wordt het tijd om rechtsaf te slaan, het circuit in. We moeten een sloot volgen (gezien) en bij een oranje bord op de grond rechtsaf (niet gezien). Na de nodige maneuvres van Simon ligt ineens het veld voor mijn neus, ik had het op een heel andere plek verwacht. Volgende keer toch even beter kijken waar we nu zijn. Nadat Simon een fraaie landing gemaakt heeft mag ik te kist terugtaxien. Met wat gezwabber kom ik bij de hangar. Simon draait de kist om en zet de motor uit. We schakelen allles uit en het is een mooie dag geweest. Nog even de kist de hangar induwen, een korte briefing achteraf en op naar les nr. 2, a.s. zaterdag 3 april. Ik heb er nu al zin in!