14 oktober 2005
Zo, nog even het verslag van de solo-driehoek van een maandje terug. Soms is het een beetje druk allemaal...
4 weken geleden was het dus eindelijk zover, solo van Teuge via Texel naar Hoogeveen en weer terug naar Teuge. Of hoe een vlucht van 1:55 uur in totaal 2:45 ging duren.
Als eerste ging er van alles mis. 's Ochtends ontplofte de voeding van mijn computer zodat de vluchtvoorbereiding even helemaal opnieuw gedaan moest worden in 3 kwartier. Nou gaat dat normaal gesproken niet maar het is toch gelukt. Alleen was ik wel een beetje laat waardoor de instructeur mij opbelde waar ik bleef. Toen ik er uiteindelijk was en de instructeur de voorbereiding goedgekeurd had bleek dat de tas van het vliegtuig foetsie was. Via heel veel telefoontje bleek de tas te liggen in de onderhoudshangar die op slot was. De dag ervoor bleek de pitotbuis gerepareerd te zijn en de tas was er blijven liggen. Uiteindelijk is het gelukt de tas te pakken te krijgen en kon ik om 11:00 uur eindelijk vliegen.
Het was echt superhelder, nog nooit zo ver kunnen kijken. Bovendien was er weinig wind. Na weer een rondje om het huis van mijn schoonouders gevlogen te hebben ging het door de corridor naar Texel. Even stijgen naar 3500 voet om met een zweefvluchtje toch nog de vaste wal te kunnen halen als de slagroomklopper uitvalt. Vette crosswind op Texel dus lekker sturen geblazen. Het apparaat met een beheerste klap op de baan gezet, direct staan en de eerste afslag links. Tijd voor koffie!
Na een uurtje was het wel weer mooi geweest en ging de reis verder naar Hoogeveen. Bij Medemblik het IJsselmeer oversteken, over Rotterdamse Hoek heen en toen hing er ineens een megabui voor mijn neus, daar ging ik dus niet doorheen vliegen. Na drie kwartier en vijf keer (de bui verdween een stuk langzamer dan ik gehoopt/gedacht had)heen en weer van Steenwijk naar Emmeloord was de bui eindelijk weg en kon ik doorvliegen naar Hoogeveen. Nog een paar minuten en ik was uitgeweken, gelukkig was de kist in Texel volgetankt dus zat peut. Met een fijne stuiter wederom ter aarde gekomen en tijd voor een uitsmijter!
Hier kwam ik wederom Marcel tegen (die is ook altijd op het vliegveld :-) Toen nog even het laatste stukje van 25 minuten naar Teuge.
Wederom veel geleerd: beslissen doorvliegen bij een bui of niet, beslissen uitwijken of niet. Brandstofberekeningen in de lucht, opties overwegen. Zo langzamerhand wordt het wel wat...
Nu eigenlijk nog een keer met weinig zicht want als je boven Enkhuizen Vlieland al kan zien wordt het je wel makkelijk gemaakt...
4 weken geleden was het dus eindelijk zover, solo van Teuge via Texel naar Hoogeveen en weer terug naar Teuge. Of hoe een vlucht van 1:55 uur in totaal 2:45 ging duren.
Als eerste ging er van alles mis. 's Ochtends ontplofte de voeding van mijn computer zodat de vluchtvoorbereiding even helemaal opnieuw gedaan moest worden in 3 kwartier. Nou gaat dat normaal gesproken niet maar het is toch gelukt. Alleen was ik wel een beetje laat waardoor de instructeur mij opbelde waar ik bleef. Toen ik er uiteindelijk was en de instructeur de voorbereiding goedgekeurd had bleek dat de tas van het vliegtuig foetsie was. Via heel veel telefoontje bleek de tas te liggen in de onderhoudshangar die op slot was. De dag ervoor bleek de pitotbuis gerepareerd te zijn en de tas was er blijven liggen. Uiteindelijk is het gelukt de tas te pakken te krijgen en kon ik om 11:00 uur eindelijk vliegen.
Het was echt superhelder, nog nooit zo ver kunnen kijken. Bovendien was er weinig wind. Na weer een rondje om het huis van mijn schoonouders gevlogen te hebben ging het door de corridor naar Texel. Even stijgen naar 3500 voet om met een zweefvluchtje toch nog de vaste wal te kunnen halen als de slagroomklopper uitvalt. Vette crosswind op Texel dus lekker sturen geblazen. Het apparaat met een beheerste klap op de baan gezet, direct staan en de eerste afslag links. Tijd voor koffie!
Na een uurtje was het wel weer mooi geweest en ging de reis verder naar Hoogeveen. Bij Medemblik het IJsselmeer oversteken, over Rotterdamse Hoek heen en toen hing er ineens een megabui voor mijn neus, daar ging ik dus niet doorheen vliegen. Na drie kwartier en vijf keer (de bui verdween een stuk langzamer dan ik gehoopt/gedacht had)heen en weer van Steenwijk naar Emmeloord was de bui eindelijk weg en kon ik doorvliegen naar Hoogeveen. Nog een paar minuten en ik was uitgeweken, gelukkig was de kist in Texel volgetankt dus zat peut. Met een fijne stuiter wederom ter aarde gekomen en tijd voor een uitsmijter!
Hier kwam ik wederom Marcel tegen (die is ook altijd op het vliegveld :-) Toen nog even het laatste stukje van 25 minuten naar Teuge.
Wederom veel geleerd: beslissen doorvliegen bij een bui of niet, beslissen uitwijken of niet. Brandstofberekeningen in de lucht, opties overwegen. Zo langzamerhand wordt het wel wat...
Nu eigenlijk nog een keer met weinig zicht want als je boven Enkhuizen Vlieland al kan zien wordt het je wel makkelijk gemaakt...
Comments:
Da's een lekker begin van de solo grote driehoek zeg... (not!). Toch goed dat je je hierdoor niet op liet jagen, en dat je gewoon 'met verstand' de driehoek gevlogen hebt!
# posted by 
: 8:43 p.m.
: 8:43 p.m.
Leuk verslag!! Leuk om te lezen, zeker omdat ik volgende week ook aan de grote driehoek mag beginnen. eerst een keer DBO en daarna een rondje solo
Groetjes
Rob
Een reactie posten
Groetjes
Rob
